Mitler, gücünü onları nasıl yorumladığımızdan alır. Mitlerin ve sembollerin, çok sayıda, geleneklere göre değişen, farklı yorumları vardır. Bunlardan hiç biri doğru ya da yanlış değildir. Mitlerin sadece farklı yorumlanış şekilleri vardır. Ayrıca mitler sözlü gelenekten geldikleri için yüzyıllar sonra yazıya dökülmüşlerdir. Bir çok metin eklemelere maruz kalmıştır. Tüm bu farklı versiyonları yaratıcılığımızı beslemek için sıçrama tahtası  olarak kullanırız. Bunların yanısıra hikayenin

Doğum, yaşam, ölüm döngüsü hayatın her alanında kendini gösterir. Bu döngü, her yoga pratiğinde de karşımıza çıkar. Her yoga dersi, bir çan eğrisini andırır. Özetle Balasana’dan Tadasana’ya, Tadasana’dan Savasana’ya doğru yolculuktur. Matın üzerinde adeta hayata gözlerimizi açar, emekler, adım atar, büyümeye başlar, hayatın karmaşık, zor, keyifli yönlerini deneyimleriz. İnişler, çıkışlar ve geçiş dönemlerinde farklı perspektiflerden bakmayı öğreniriz. Zaman içinde zirve poza gider

Uyguladığımız bir kısım yoga pozları adlarını mitolojik kahramanlardan alırlar. Mitolojik Karakterlere birkaç örnek; Surya, Virabhadrasana (Shiva), Hanumanasana, Natarajasana (Dans eden Shiva), Garudasana ve Anantasana. Surya, Güneş Tanrısı, yoga geleneğinin en eski metinlerinden Vedalar’da, Rig Veda’da bahsi geçer. “Gayatri Mantra”nın, Surya’ya, ışığın kaynağına adandığı söylenir. Brahmanlar, her gün düzenli olarak Gayatri Mantrayı söylerler. Savitur, Güneşi ifade eder.  Güneş hep verir ama almaz,

Yoga pozlarının bir kısmı, isimlerini, geometrik şekillerden ya da doğa sembolizminden alır. Geometrik şekiller denince akla ilk gelen Trikonasana (Üçgen Pozu) ve Parsvakonasana (Yan Açı Pozu)’dır. Trikonasana pozuna bakarsak; üçgen, yoga sembolizmindeki en yaygın şekillerden biridir. Aşağıbakan üçgen, dişiyi,  yukarı bakan üçgen, erili temsil eder. Sri (Shri) Yantra’da 9 tane iç içe geçen üçgen vardır. 4 erkek üçgen ve 5 dişi üçgen, yaradılışın